Zijn, vrij van ideologie en traditie

Langs vele jaren, en vele mensen zijn er enkelen geweest die met heel hun wezenlijke zijn, handelen en spreken een diepte in mij raakten. De wezelijke kern; een onveranderlijke toestand, welk het weten niet echt benoemen of theoretiseren kan. Deze enkele mensen waren vrij van ideologie en traditie. Ik spreek over mijn grootvader, ouders, Paco Parra en Mieke Werts en Tieneke Bertelink.

Jan van Delden een leerling van Wolter Keers lijkt in een traditie te staan, maar zijn expressie is geheel eigen en vrij van ideologie. Dat is tenminste wat bij me binnenkwam en wat de laatste twijfels deden verdampen. Hans van Dam is sinds enkele jaren de vriend die me vaak nog eens goed doet laten kijken om van de zekerheid die niet in woorden te vatten is niet opnieuw een ideologie en traditie te maken.

In alle openheid, kwetsbaarheid en ziennendheid is dit blog een podium voor me om op welke manier dan ook de vreugde, de troost en helderheid te delen welk 'Zijn' oproept in zoals ik het noem 'het pakketje' (lichaam en psyche)

Er valt verder geen gewin of belang uit te halen, daar er niets werkelijks over te dragen is, geen kennis, geen techniek, geen verbetering van welk leven dan ook, geen zeven stappen naar succes of geld. Er is alleen een verwijzing naar 'Dit' en kijk om je heen en kijk naar binnen in wat jij jezelf noemt. Meer is er niet waar ik naar kan verwijzen. Je hoeft er dus niet voor langs te komen, cursusgeld te betalen, pleeën te poetsen en dikke boeken lezen. Ook hoef je niet verhoord te worden of je iets begrepen hebt en je hoeft niets te laten vallen wat ogenschijnlijke verlichting in de weg staat. Wanneer er behoeften in je opkomen om te faceliften, handopleggingen mee te maken, energydrinks te nuttigen of er een bijzondere seksuele geaardheid op na te houden, niets houd 'Zijn' tegen, niets staat 'Zijn' in de weg, want alles is het.

In mij zijn alle bovengenoemde dingen direct terug te brengen tot één uitdrukking: 'Zijn'. En zelfs dat woord roept nog zoveel controversiële krachten op, dat er net zo goed niets gezegd of geschreven kan worden. Dat er hier een behoefte opkomt tot schrijven, wat helaas ook weer voor verwarring zorgt bij sommigen is ook wat het is, en werkelijk, ik zou niet anders weten en kunnen, dan dat wat is en gebeurt.

Dit blog heb ik jnana-yoga, gewoon 'zijn' genoemd. Deels verwijst deze naam naar traditie. Een traditie die gebaseerd is op zelf-onderzoek. Het zelf-onderzoek waar de advaita Vedanta naar verwijst. Ik ben geen Hindoe, heb verder geen oosterse spirituele aspiratie's en bij nader inzien is zelf-onderzoek een zelf in stand houdende methode. Want wie zoekt wie? Is iets wat al is; Zijn nodig om te zoeken? Als je de bakker een eurootje gaat betalen die je gewoon in je portemonnee hebt zitten, ga je ook niet eerst op zoek in alle hoeken van je zakken en tas. Zo simpel is het zien van je natuurlijke staat. Je bent er al, je staat er middenin en kijkt er ook nog vanaf elke hoek naartoe. Het is alleen het ongeloof en de pijnlijke gedachte dat je niet genoeg bent, dat je veranderen moet en vooral verbeteren moet wat “dat wat is, Zijn” verduisterd.

Iedereen gun ik de klare waarheid: Je kunt niet om jezelf heen, je kunt niet om dat wat is heen. So take it, because you can't leave it!

Neem het, wees het, wees alles wat is en laat je geen loer draaien dat er iets mis is, want niemand weet iets, niemand heeft waarheid in PACHT.

Zelf heb ik ooit voor de rechters gestaan. Drievoudig kamer. En waarachtigheid, de erkenning van wat is heeft recht doen “Zijn”, daar ben ik ook de drie rechters zeer dankbaar om. Maar dit kon, omdat ziennendheid niets achter hield!

Zijn erkend alles als zijnde zichzelf. Dit is voor mij het inzicht, dat vertrouwd is geraakt met mij als ogenschijnlijk persoon (het pakketje).

Dat er binnen de tradities van zelf-onderzoek zoals de Satsangwereld geoordeeld wordt en gewantrouwd wordt of iemand wel of niet gerealiseerd is of niet, wel of niet gerechtigd is om satsang te geven is opzichzelf al wantrouwend te noemen. Niemand heeft het recht en de mogelijkheid 'zijn' of 'waarheid' te pachten. Niemand is bij machte onderscheid te maken. Pas wanneer het uitdragen van dát wat niet overdrachtelijk is, omdat het reeds al is, leid tot handel, hebzucht en uitsluiting van elk andere vorm van expressie van hetzelfde 'zijn' dien ik wel voorzichtig te zijn. Dan is voorzichtigheid op zijn plaats, want dan spelen er andere belangen. Terwijl ik me ook bewust ben, dat ook dat een noodzakelijkheid is wat niet anders kan zijn dan wat het is. Uiteindelijk leidt elke weg, elke ervaring tot helderheid, tot het 'zijn' zelf.

Van 'zijn' uit kan niets niet 'zijn' en daarom vind ik het belangrijk, dat dit blog wel een breder platvorm is met diverse zijwegen naar verschillende verwijzingen naar 'zijn'

Een blog is een plek om in vrijheid alles over een onderwerp te uitten. Daarom is dit voor mij ideaal. Ik noem, benoem, verwijs, hak graag ook weer mijn eigen bomen van ideeën om, om vooral niet in een vaste ideologie te belanden, met als gevolg, dat er oogkleppen ontstaan en opnieuw afgescheidenheid. In zulke gevallen zal ook elke verhelderende reactie welkom zijn en geplaatst worden en geen censuur plaats vinden.

Een goede reden heb ik om het woord Satsang die even zichtbaar is geweest op het blog bij de agenda weer los te laten en zijnsdialoog ervoor in de plaats te gebruiken. Laat ik het unieke proces, de ogenschijnlijke weg van dit pakketje (mijn lichaam en psyche) niet meer uitleveren aan traditie, want traditie kan niet overweg met uniciteit. Dat heeft al tot genoeg oorlogen geleid.

En ook de tijdelijke verbinding met satsang*nl werd door satsang*nl verbroken.

Wat ik betreurde, maar nu begrijp en vooral nu ook blij mee ben. Het is de verheldering waardoor ik dit blogbericht heb kunnen uitdrukken.

Ik geef dus geen satsang, maar zijnsdialogen (wat natuurlijk hetzelfde is) des te meer, want het enthousiasme die opborrelt wanneer jij ( doelend op de mensen die geregeld langskomen in de Meulenwerf of Centraal ) in volledige vrijheid en belangeloos en gelijkwaardig het 'zijn' en jouw verschijning met mij deelt is me een grote vreugde!

Mogelijk heeft een aankondiging van de Satsangdag in Boskoop geleid tot verwarring, dat ik Deeksha geef en onenessdagen doe. Dat is niet het geval. Daarvoor ben ik niet geïnitieerd en heb er ook niets mee te maken. Dat wil niet zeggen dat ik het afwijs. Wat mij betreft is elke weg er één, wat zich manifesteert in het 'zijn' zelf. Elke verwarring die dat heeft opgeroepen betreur ik, maar bij deze weer verhelderd.