Ik stel mijzelf de vraag, wat betekent
bewust worden? Bewust worden, betekent iets opmerken wat er is.
Ergens van iets niet bewust zijn betekent dus niet opmerken van iets
dat er gewoon is.
Het is natuurlijk vreemd, dat mensen
zoeken en moeite doen om te zijn wie ze zijn. Ik denk eerder dat
mensen moeite doen om te zijn wat ze zouden willen zijn, niet wie ze
zijn. Ik hoor vaak mensen vertellen dat ze zichzelf gevonden hebben.
Vervolgens blijkt dat wat ze vonden, een comfort-zone is. Dus een
opsomming van prettige dingen zoals de juiste partner, het juiste
werk, de goede affiniteit met de juiste hobby's etc. Dingen lopen dan
lekker. Tegelijkertijd, wanneer de dingen lekker lopen en je als
persoon daarmee samenvalt is de schaduwzijde van het lekker lopen, de
angst al binnen de grenzen van de ervaring getreden. De zichzelf
gevonden persoon met al zijn of haar kwaliteiten moet onderhouden
worden en beschermd. Het prachtige product “ ik en mijn leven ”
heeft gelijktijdig zijn
vergankelijkheid opgeroepen. Ik ben altijd blij als iemand zichzelf
gevonden heeft. Het betekent dat het goed gaat op dat moment en ook
ik hoop dat het vooral héél lang mag duren, omdat ook ik geen
voorkeur heb voor tegenslagen en pijn.
Doch ben ik meer geïnteresseerd in wie
ik ben dan in wat ik zou kunnen of willen zijn. Wie ik ben is nu. Is
actueel. Is onvervangbaar, niet te worden en niet te verliezen. Het
is de enige zekerheid die er is. Wie ik ben of wat ik ben is ook nog
eens het fundament voor alles wat tegelijkertijd verschijnt.
Alles is ervan afhankelijk, zelfs ik.
Dit 'zijn' is niet te zoeken, te leren
of te verkrijgen. Dit 'zijn' is reeds het fundament van al waarvan
jij denkt dat je bent. Het is het fundament van de hele wereld die
jij ziet, hoort en ruikt en voelt.
Toch is er een gevoel van slapen, van
er niet bij zijn, van een gemis, soms een vaag gemis, zelfs wanneer
er een idee is zichzelf gevonden te hebben. Natuurlijk is het
eenvoudiger om vanuit een comfortabele positie bewust te worden van
'zijn' , maar het is geen garantie. Ook comfort kan verblinden. Een
lekker gevoel kan verkeerd geïnterpreteerd worden als verlichting.
Flink kakken kan na enige obstipatie ook verlichting geven. Daar heb
ik het dus niet over.
Als dit 'zijn' hier al is en dit is,
dat wat is, dan is het alleen nog een kwestie van zien. Laten we
zien. Zie de gedachten, gevoelens. Zie het tikken van de klok, want
met zien bedoel ik een zeker opmerken, bewust zijn. Dan in het
gewaar zijn van wat is lossen de vage grenzen van gewaar zijn op in
leegte, ofwel niet iets. Daar lost het zelfbewustzijn op in vormloos,
niet meer te beredeneren 'zijn'
'Zijn' is synoniem voor niet-weten.
Waarom noem ik het dan toch 'zijn'? Omdat al wat opgemerkt in de
helderheid, gewaarzijn en zelfbewustzijn één en hetzelfde is als
het niet te weten 'zijn'. De leegte en de vorm spelen zichzelf
onafgescheiden tegelijkertijd af. Jij als vorm zoekt de leegte die
jij reeds bent. Als je de leegte in de vorm ontdekt hebt kan geen
enkele vorm je meer uit de leegte trekken. Dan ben je vrij van de
illusie dat de vorm opzichzelf als vorm waarheid heeft. De vorm,
zoals je lichaam, je denken en de wereld zoals die in jou verschijnt,
hoe leuk je baan ook is, en hoe lekker de saté ook smaakt en hoe
pijnlijk de spataderen voelen, al die vorm is in essentie leeg.
Al voelt het niet zo.
Het voelen is namelijk deel van de vorm
en kan nooit leegte voelen, hooguit een psychologische leegte, zoals
het ontbreken van zingeving. Maar een leeg gevoel is nog steeds vol
van gevoel.
Zijn gaat vooraf het voelen en voelen
bewijst wat je bent; 'zijn'
Daarom is dit geweldige bewustworden er
één van bekennen en niet van ontkennen. 'Zijn” omvat alles en
sluit niets uit. Ooit vroeg iemand mij, hoe kan jij nou zo vervuld
zijn van geluk omdat je louter 'bent', terwijl ik je ken van vroeger
toen je ook dwaze en slechte dingen deed? Ik werd blij van de vraag,
want de vraag vertelt dat 'zijn' alles omvat en dat de kwalificaties
die wij geven aan al onze ervaringen niets af doet aan de volldigheid
van 'zijn' Tegelijkertijd ben je niet meer wie je was gisteren en ben
je ook je toekomst niet. Helaas worden we op het verleden afgerekend,
maar inzicht in wie we zijn, is alles bekennen. En dat is niet
moeilijk, wetende dat het verleden huidige gedachtengangen zijn die
in essentie leeg zijn, onwerkelijk.
Ieder mens is verlicht in essentie. Dat
licht in ieder mens doet elke ervaring in ieder mens oplichten.
Wanneer je je bewust bent dat alles nu
en hier licht is en een lichtspel, dan is alles goed, dan is alles
volmaakt. Dat wat is, kan nooit anders zijn, want ogenschijnlijke
keuzes zijn in het verleden gemaakt en keuzes in het nu hebben
altijd betrekking op wat komen gaat. In dit, is absoluut niets anders
te krijgen. Sla deze tekst niet af en neem het ook niet zomaar aan.
Onderzoek het. Ga bij jezelf te rade.
Open je zien, niet alleen met je ogen,
maar met al je zintuigen en dan met héél je gewaarzijn. Ontdek de
helderheid die nu in je is, dan valt 'zijn' je ogenblikkelijk ten
deel. Zoals Jan van Delden prachtig zei; terug van nooit weggeweest.
Over ogenschijnlijke keuzes, daar
heb ik nog veel over te zeggen, dat wordt vervolgd.
